Read in your own language
Ontstaan van BJJ en de rol van Renzo Gracie
Bijna een eeuw geleden kwam judo kampioen Mitsuyo Maeda naar Brazilië en leerde daar Renzo's grootvader Carlos Gracie en zijn oudoom Helio Gracie de kunst van judo en het jiu jitsu grondwerk.
Jigoro Kano
Oorspronkelijk begon het allemaal met Jiu Jitsu, wat in die tijd vooral uit kata's (technieken) bestond. Rond 1880 begon Jigoro Kano zijn kennis van het traditionele Jiu-Jitsu met een eigen filosofie te combineren. Kano introduceerde het concept van randori, een vorm van vrij sparren, om de effectiviteit van technieken in een dynamische setting te testen. Dit systeem, dat later judo werd genoemd, was niet alleen bedoeld voor zelfverdediging, maar ook voor persoonlijke ontwikkeling en discipline.
Om zijn ideeën over judo wereldwijd te verspreiden, stuurde Kano zijn beste studenten uit om zijn methode te onderwijzen en demonstreren. Een van deze studenten was Mitsuyo Maeda.
Mitsuyo Maeda
Mitsuyo Maeda, ook bekend als "Conde Koma," begon zijn reis vanuit Japan naar de Verenigde Staten en reisde vervolgens door Midden- en Zuid-Amerika, waarbij hij judo demonstraties gaf. Uiteindelijk vestigde hij zich in 1914 in Brazilië en gaf hij daar verschillende demonstraties en wedstrijden. Maeda raakte bevriend met Gastão Gracie, een Braziliaanse zakenman van Schotse afkomst, die interesse had in zijn vechtkunsten.
Gastão Gracie introduceerde zijn zoon, Carlos Gracie, aan Maeda, en de jongen begon te trainen onder zijn leiding. Maeda onderwees Carlos in de basisprincipes van judo en jiu-jitsu, wat de basis zou leggen voor de ontwikkeling van een nieuwe, Braziliaanse variant van de vechtkunst.
Carlos en Helio Gracie
Maeda gaf Carlos Gracie enkele jaren les in judo en jiu jitsu. Na verloop van tijd begon Carlos zelf les te geven aan zijn jonger broers, waaronder Helio Gracie. Helio, de jongere en fysiek zwakkere van de broers, had echter moeite met sommige technieken vanwege zijn beperkte kracht en slanke lichaamsbouw. Hierdoor begon hij de technieken aan te passen en verder te ontwikkelen om ze efficiënter te maken voor een kleinere, lichtere persoon.
Helio's aanpassingen gaven Brazilian Jiu-Jitsu een geheel eigen karakter. De nadruk kwam meer te liggen op het gebruik van 'hefboomwerking' (bijvoorbeeld bij een armbar) en positie, zodat zelfs iemand met een beperkte kracht de technieken effectief kon uitvoeren. Dit zorgde ervoor dat Brazilian Jiu-Jitsu zich ontwikkelde tot een vechtkunst waarin grondgevechten en het beheersen van een tegenstander centraal staan, ongeacht de fysieke kracht van de beoefenaar.
De Gracie challenge
De Gracie familie was in Rio al vroeg bekend om de "Gracie Challenge'. Rond 1920 stond er regelmatig een advertentie in de lokale krant waarin mensen werden uitgedaagd om te bewijzen dat hun vechtkunsten beter waren dan 'Gracie Jiu Jitsu'. Soms werden er zelfs prijzen voor beloofd als de uitdagers konden winnen. Deze gevechten werden 'Vale Tudo' (alles mag) genoemd en trokken trokken regelmatig veel publiek.
Dit artikel gaat over het gevecht tussen Carlson Gracie en Valdemar Santana die een rivaliserende vechtsportschool had.
Laer werden deze challenges ook in de Verenigde Staten georganiseerd. Dit heeft veel bijgedragen aan de bekendheid van Brazilian Jiu Jitsu.
Verenigde staten en Renzo Academy
In de jaren ‘80 en ‘90 begon Brazilian Jiu-Jitsu internationaal aandacht te trekken, vooral door de UFC. Royce Gracie, een van Helio's zonen, deed mee aan de eerste UFC-toernooien in de Verenigde Staten, waar hij met succes tegen grotere en sterkere tegenstanders vocht en won door zijn BJJ-technieken te gebruiken. Dit introduceerde BJJ aan een breed internationaal publiek en zorgde ervoor dat mensen uit verschillende landen interesse kregen in de stijl.
In deze periode begonnen de Gracies, waaronder ook Renzo Gracie, academies te openen in de Verenigde Staten en andere landen. Brazilian Jiu-Jitsu groeide uit tot een populaire vechtkunst en sport, met scholen wereldwijd en een eigen competitiecircuit.