MMA gevechten Renzo

In Brazilië was Renzo actief in Vale Tudo ('alles mag'), een Braziliaanse vechtstijl zonder regels. Deze gevechten stonden bekend om hun intensiteit en het ontbreken van beperkingen, wat soms leidde tot chaos in en buiten de ring. 

Een berucht voorval vond plaats tijdens het Pentagon Combat-evenement in 1997, waar Renzo vocht tegen Eugenio Tadeu. Het gevecht eindigde in een no-contest nadat een massale vechtpartij uitbrak tussen supporters van beide vechters, wat resulteerde in een chaos in de arena.

Een beetje een wazige video, maar rond 6:50 ligt Renzo tegen de kooi aan en wordt hij door het gaas heen door iemand geschopt. Daarna leunt er nog iemand over het hek die hem begint uit te schelden. Renzo slaat hem in zijn gezicht en dan breekt er een massale vechtpartij uit waarbij met stoelen gesmeten wordt. "Het was een ongelofelijke nacht, ik heb er veel lol in gehad", aldus Renzo.

Ook hier weer de nodige beroering. 

In oktober 1995 nam Renzo het op tegen de Nederlandse judoka Ben Spijkers tijdens het World Combat Championship in de Verenigde Staten. Het verhaal gaat dat Ben Spijkers, Olympisch bronzen medaille winnaar in judo, hem de avond snachts wakker had gehouden door hem te bellen. Renzo won het gevecht door een verwurging, maar het was vooral de nasleep die controversieel was. Na de overgave van Spijkers trapte Renzo hem op het hoofd, een actie die veel kritiek opleverde. Renzo verklaarde later dat deze reactie voortkwam uit de provocaties voorafgaand aan het gevecht.

'Laat in de nacht in Winston Salem, North Carolina, bleef mijn hoteltelefoon maar overgaan, zelfs nadat ik hem had ingepakt in mijn gi's en kleding en in mijn reiskoffer had opgesloten. Het was 3:30 uur 's nachts en dat onophoudelijke gerinkel hield me wakker. Ik wist wie het was: mijn eerste tegenstander op de WCC, de judoka Ben Spijkers uit Nederland. Dit was zijn tweede naïeve poging om me te intimideren; de eerste was tijdens de weging. Geen van de vechters wist tegen wie ze zouden vechten; je kwam er pas achter wanneer je werd opgeroepen om je gewicht te laten controleren. Toen ik tegenover hem stond, kwamen er allerlei beledigingen uit zijn mond, en ik kan nog steeds niet geloven dat ik mezelf kon beheersen, aangezien ik het niet verwachtte. Mijn gebruikelijke reactie zou op zijn minst een kopstoot op de brug van zijn neus zijn geweest, aangezien onze hoofden zo dicht bij elkaar waren. Ik zal hem pijn doen... Mijn oom Carlos, mijn coach en kamergenoot, zei alleen: "Wat hij verdient, komt morgen, aangezien hij het echt verdient." Hij kreeg zijn straf, maar ik denk niet dat een kleine trap op het hoofd na te zijn gewurgd genoeg was om hem op te voeden, aangezien hij de volgende dag werd gearresteerd voor het aanvallen van een stewardess; hij sloeg een vrouw... Als ik dat had geweten, had ik zijn arm gebroken, zodat hij nooit meer zo'n zonde zou begaan. Spijt? Geen. Ik deed wat gedaan moest worden. Ik deed het juiste.'

In november 1996 stond Renzo tegenover Oleg Taktarov, een Russische vechter bekend om zijn sterke sambo-achtergrond en eerdere overwinning in het UFC 6-toernooi. Dit gevecht vond plaats tijdens het Martial Arts Reality Superfighting-evenement in de Verenigde Staten. Ondanks een gewichtsverschil van ongeveer 11 kilogram in het voordeel van Taktarov, wist Renzo het gevecht te domineren. Hij behaalde de overwinning met een krachtige upkick.

Een van Renzo's meest gedenkwaardige gevechten vond plaats op 27 augustus 2000 tijdens PRIDE 10, waar hij het opnam tegen Kazushi Sakuraba. 

Kazushi Sakuraba, had de bijnaam "The Gracie Hunter" gekregen vanwege zijn overwinningen op Renzo's familieleden Royler en Royce. Tijdens de eerste ronde gingen ze gelijk op, waarbij ze voornamelijk stoten uitdeelden en pogingen tot takedowns deden. In de tweede ronde bracht Sakuraba Gracie naar de grond, maar het lukte hem niet om zijn guard te passeren. Het hoogtepunt van het gevecht kwam toen Renzo op Sakuraba’s rug wist te komen tegen de hoek van de ring. Op dat moment greep de Japanner Gracie's arm en draaide om met een Kimura-klem, waardoor zijn arm ontwricht raakte voordat ze op de mat vielen, waardoor de scheidsrechter het gevecht stopte. Ongebruikelijk voor de Gracie rivaliteit met Sakuraba, pakte Renzo na de wedstrijd de microfoon en verklaarde dat Sakuraba de betere man was. Jaren later noemde Gracie Sakuraba zelfs "zijn held" en herinnerde hij hun gevecht als "een van de grootste lessen die hij in zijn leven leerde".

In 2014 deden ze het op oude leeftijd nog eens dunnetjes over tijdens Metamoris 5. Deze eindigde in een gelijkspel. Die partij kun je hier bekijken

Na een lange pauze keerde Renzo op 27 juli 2018 terug naar de ring om te vechten tegen de Japanse veteraan Yuki Kondo tijdens ONE Championship: Reign of Kings in de Filipijnen. Renzo won het gevecht in de tweede ronde via een rear-naked choke, wat een indrukwekkende comeback markeerde op 51-jarige leeftijd.

Renzo Gracie's carrière wordt gekenmerkt door zijn bereidheid om met tegenstanders uit verschillende disciplines en gewichtsklassen te vechten, evenals zijn toewijding aan het promoten van Brazilian Jiu-Jitsu binnen MMA. Zijn gevechten hebben bijgedragen aan de groei en populariteit van de sport wereldwijd.